مرگ بر دیکته

ساخت وبلاگ
کارن از دیکته نوشتن متنفره. 

سعی می کنم خودم رو توی دوم دبستان تصور کنم و یادم بیاد که چه درسی رو دوست نداشتم. می دونم که یه دختر بچه ی بی دقت شیطون بودم. که معمولا غلطهام حول و حوش بی دقتی بود مثل حالای کارن که صاد و ضاد و طا و. ظا رو اشتباه نمی نویسه. اما یهو یه حرف یا یه کلمه ی خیلی راحت رو جا می ندازه. 

خلاصه که لحظاتی که باید به کارن دیکته ی شب بگم مرگه. هم برای من و هم برای کارن. 

من نوشتن رو خیلی دوست دارم اما یادمه که تو دبستان خط بدی داشتم و به باز یبیشتر فکر می کردم. حمید هم میگه که فقط ریاضیش خوب بوده. پس عجله نمی کنیم و همین روند رو تحمل می کنیم تا کارنمون بزرگتر بشه. امیدوارم بتونم زودتر به نوشتن علاقمندش کنم. 

زنگ ورزش و هنر رو خیلی دوست داره. و سه روز در هفته جلسه ای دو ساعت کلاس زبان می ره و حتی من می خواستم این ترم دیگه اسمش رو توی زبان ننویسم که گفت: 

مامان کلاس زبان من رو خسته نمی کنه. معلمشون رو خیلی دوست داره. و می گه میس مهرنوش یه بار برامون بستنی خرید و با ما بازی می کنه و مهربونه.

کلاس تکواندو هم یکروز در هفته ادامه داره و روزهای پاییزی خوبی رو می گذرونیم. 

ما و کارن ...
ما را در سایت ما و کارن دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : 5mavamochola بازدید : 130 تاريخ : پنجشنبه 20 آبان 1395 ساعت: 8:27